Cum iste habeo sufficiens!

Gracias a Rafael de León por esto, lo traduje yo y de verdad que me sentía identificado con el mensaje del poema, hace un año:

Heri is memoraverunt,
linguae acierum duplarum,
qui te nupsisti mensibus praeteris
et ego tam tranquillum mansi.

Qui si al pes ararum meum nomen se te delit,
ab gloria meae matris qui non odium te servo!

Quod sine sum tuus maritus,
neque tuus sponsus,
neque tus amans,
ego sum is qui maxime omnium te amavi,
cum iste habeo sufficiens!

Tu quisque nocte in tuis somnis
somnibis qui me amavisti,
et memorabis vespera
in qui tua bucca me donit unum basium.

Cogitabis: non certum nihil,
et scio qui sum somnios;
sed ibi in diluculo te expergefacias ploranti,
ab is qui non est tuus maritus,
neque tuus sponsus,
neque tuus amans,
ego sum is qui maxime omnium te amavi,
cum iste habeo sufficiens!

Si no lo cogen, es latín y anda en un libro que me leí en el colegio.